“ยิ่งใหญ่” สามารถเชื่อมโยงกับความเห็นแก่ตัวและความเจ้าเล่ห์ได้เช่นกัน เช่น การกลับจากงานเลี้ยงอาหารค่ำโดยไม่เสียค่าใช้จ่าย หรือการเป็นพนักงานขายรถยนต์ที่เก่งในการโน้มน้าวลูกค้า

ในด้านการเมือง ความเห็นแก่ตัวและความเจ้าเล่ห์อาจได้รับการสนับสนุนอย่างกว้างขวาง หากผู้สนับสนุนได้รับประโยชน์จากสิ่งเหล่านั้น นี่อาจเป็นเหตุผลที่โดนัลด์ ทรัมป์ตีความคำว่า “ยิ่งใหญ่” ผิดไป

ถึงแม้จะต้องยอมรับว่าทรัมป์ไม่ได้สร้างทัศนคติแบบอเมริกันนี้ขึ้นใหม่ ทัศนคติที่มุ่งเน้นการครอบงำโลกและเรียกร้องให้ประเทศอื่น ๆ ตอบแทนสิ่งที่อเมริกา “ทำเพื่อพวกเขา” มีอยู่มาอย่างยาวนานตั้งแต่ประเทศกลายเป็นมหาอำนาจ

หากทัศนคตินี้ยังคงดำเนินต่อไป อเมริกาจะไม่มีวัน “ยิ่งใหญ่” ในความหมายที่สูงส่งของคำ หากทรัมป์หมายถึงการกลับมาเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจ เขาอาจอยู่ในเส้นทางที่ถูกต้อง แต่ก็ยังมีโอกาสผิดพลาดเช่นกัน

การเพิ่มภาษีศุลกากรสูงขึ้นเหมือนดาบสองคม แม้ว่าจะส่งผลกระทบต่อประเทศคู่ค้า แต่ก็จะทำให้ผู้บริโภคชาวอเมริกันต้องจ่ายแพงขึ้น เนื่องจากอุตสาหกรรมในประเทศจะได้รับผลกระทบเช่นกัน

ในแง่เศรษฐกิจ การเพิ่มภาษีจะทำให้ชีวิตผู้คนกลับหัวกลับหาง และแยกความแตกต่างระหว่าง “ดี” กับ “ยิ่งใหญ่” อย่างชัดเจน คนจะตกงาน ผู้ที่ฉลาดหรือมีสายสัมพันธ์ดีจะอยู่รอด แต่ประชาชนทั่วไปจะได้รับผลกระทบหนัก

หากอเมริกากลับมา “ยิ่งใหญ่” อีกครั้งในแง่ของการครอบงำเศรษฐกิจและความสามารถในการแบ่งแยกและปกครอง สิ่งนี้จะเกิดขึ้นโดยแลกกับความเสียหายต่อประเทศอื่น ๆ นวัตกรรมจากประเทศอื่น ๆ ที่สามารถช่วยให้โลกก้าวหน้า อาจถูกหยุดชะงักหรือแพงขึ้น

สินค้าต่าง ๆ เช่น โทรศัพท์มือถือหรือแท็บเล็ตจะกลายเป็นสิ่งที่คนจำนวนมากไม่สามารถซื้อได้ รวมถึงผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ที่สามารถช่วยมนุษยชาติอย่างมีนัยสำคัญ

คำว่า “ยิ่งใหญ่” อาจเป็นเรื่องส่วนตัว แต่คำว่า “ดี” มักเกี่ยวข้องกับส่วนรวม การใช้คำว่า “MAGA” (Make America Great Again) มีบทบาทสำคัญในการผลักดันทรัมป์สู่ชัยชนะในการเลือกตั้งเมื่อเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา และชาวอเมริกันจำนวนมากยังคงสนับสนุนมาตรการที่เข้มงวดของเขาที่ส่งผลกระทบต่อประเทศทั่วโลก อย่างไรก็ตาม “MAGA” กำลังเผชิญกับบททดสอบครั้งสำคัญ

การสร้างความไม่พอใจให้กับเพื่อนของอเมริกาและทำให้ศัตรูอ่อนแอลงเป็นเรื่องการเมือง แต่การที่ผู้บริโภคชาวอเมริกันต้องซื้อสินค้าราคาแพงขึ้นนั้นเป็นเรื่องเศรษฐกิจ ทรัมป์กำลังเน้นย้ำถึงการขาดจริยธรรมที่ขัดขวางไม่ให้อเมริกาเป็นประเทศที่ “ยิ่งใหญ่” อย่างแท้จริง

ทรัมป์พูดถูกว่าประเทศของเขาไม่ได้ “ยิ่งใหญ่” และสถานะนั้นต้องเปลี่ยนแปลง แต่เขาผิดเกี่ยวกับวิธีที่จะทำให้มันเกิดขึ้น

ฮีโร่คือผู้เสียสละและสามารถพึ่งพาได้ในทุกสถานการณ์ ในทางตรงกันข้าม คนที่คิดถึงแต่ตัวเองเท่านั้นจะไม่สามารถสร้างคุณค่าแบบนั้นได้

อดีตประธานาธิบดีจิมมี่ คาร์เตอร์เคยตอบคำถามของทรัมป์เกี่ยวกับเหตุผลที่จีนดูเหมือนจะแข่งขันกับอเมริกาอย่างไม่หยุดหย่อน คาร์เตอร์กล่าวว่า อเมริกาต้องเริ่มคิดให้น้อยลงในแง่ของการครอบงำ และมากขึ้นเกี่ยวกับความก้าวหน้าร่วมกัน

แม้ว่าจะมีสัญญาณว่าทรัมป์อาจเข้าใจบางส่วน แต่ประกาศเรื่องภาษีล่าสุดกำลังคุกคามที่จะลบล้างสัญญาณเหล่านั้นทั้งหมด มันไม่ใช่แค่แรงกระแทกครั้งใหญ่ แต่เป็นเหมือนดาบแทงใจประชาชนทั่วโลก

นี่คือภาพลักษณ์ของความหน้าซื่อใจคดที่โลกเคยเห็นซ้ำแล้วซ้ำเล่า การช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมถูกนำเสนอ แต่ท้ายที่สุดระบบทุนนิยมก็เข้ามามีบทบาทในการกำหนดสิ่งที่เหมาะสมทางการเงิน ซึ่งถือเป็นเรื่องไร้สาระตั้งแต่แรกเริ่ม

ทำเนียบขาวจะเชื่อมโยงคำว่า “ยิ่งใหญ่” กับคำว่า “ดี” ได้หรือไม่? สำหรับวอชิงตัน นโยบายต่างประเทศที่ “ยิ่งใหญ่” คือสิ่งที่สร้างความหวาดกลัว และนโยบายเศรษฐกิจที่ “ยิ่งใหญ่” คือสิ่งที่เติมเงินในกระเป๋าของคนอเมริกัน โดยแลกกับความเสียหายต่อประเทศที่ด้อยกว่า

หากโจ ไบเดนไม่รู้ว่าคุณไม่จำเป็นต้องมีอำนาจเพื่อที่จะดี (หรือเพื่อที่จะยิ่งใหญ่) ทรัมป์ก็ไม่รู้ว่าคุณไม่จำเป็นต้องร่ำรวยเพื่อที่จะยิ่งใหญ่ (หรือเพื่อที่จะดี) นโยบายของทั้งสองคนนี้ล้วนแต่เน้นไปในทางครอบงำ เพียงแต่ใช้วิธีการต่างกัน ไบเดนพยายามใช้อาวุธเพื่อสร้างความเป็นผู้นำของอเมริกา ส่วนทรัมป์พยายามใช้นโยบายภาษีเพื่อเป้าหมายเดียวกัน

ทั้งคู่ล้มเหลว ไบเดนล้มเหลวตามเสียงประชาชน และทรัมป์ก็จะล้มเหลวเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคำว่า “ยิ่งใหญ่” ถูกกำหนดโดยโลก ไม่ใช่โดยเขาเอง

การเพิกเฉยต่อความทุกข์ของผู้อื่น จะไม่มีวันทำให้อเมริกา “ยิ่งใหญ่”